ยุอิ อะระงะกิ (อังกฤษ: Yui Aragaki; ญี่ปุ่น: 新垣結衣) เกิด 11 มิถุนายน พ.ศ. 2531 เป็นนักแสดง นักร้อง นางแบบ นักพากย์และโฮสรายการวิทยุ เกิดที่ เมืองนะฮะ, โอกินาวะ ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเธอเป็นไอดอลที่เป็นที่ชื่นชอบของคนญี่ปุ่น การศึกษา เธอจบปริญญาตรีจาก Meiji University หรือมหาวิทยาลัยเมจิยุอิเป็นที่รู้จักในนาม "กั๊กกี้" (ญี่ปุ่น: ガッキー) ซึ่งเป็นชื่อเล่นที่อายาโกะ เอโนโมโตะเป็นผู้ตั้งให้ในปี 2544 ด้วยความที่เธอเป็นผู้ที่มีรสนิยมในการแต่งตัวดีและมีบุคลิกมีเหตุมีผล เธอจึงได้รับความนิยมจากแฟน ๆ ในวงกว้าง อีกทั้งเธอยังได้รับเลือกให้เป็น 1 ในผู้ที่มีใบหน้าสวยงามอีกด้วยในบรรดาไอดอลที่มีอายุน้อยกว่า 20 ปีอย่าง มากิ โฮริคิตะ ยุอิได้รับเลือกให้เป็นนักแสดงที่น่าจับตามองที่สุดกั๊กกี้ได้เข้าวงการจากการประกวดนางแบบในหนังสือแฟชั่นวัยรุ่น "นิโคลา" และเธอก็ได้รับรางวัลชนะเลิศในการประกวดครั้งนั้น หลังจากนั้นเธอได้เข้ามาเป็นนางแบบให้กับนิตยสารดังกล่าว หรือที่รู้จักในนาม "นิโคโม"ในปี พ.ศ. 2547 กั๊กกี้ได้ขยายสายงานของอาชีพนางแบบไปถ่ายชุดว่ายน้ำ ออกรายการวาไรตี้ต่าง ๆ และเริ่มงานด้านการแสดงพ.ศ. 2548 เธอได้ออกจากการเป็นนางแบบให้กับนิตยสารอย่างเป็นทางการ และในปีเดียวกันกั๊กกี้ได้มีผลงานการแสดงเรื่อง "นายซ่า ท้าเด็กแนว" (Dragon Zakura) ทางช่อง ทีบีเอส รวมกับโทโมฮิสะ ยามาชิตะ และมาซามิ นางาซาวะ ซึ่งละครเรื่องนี้เป็นจุดเริ่มต้นอาชีพทางการแสดงของเธอ หลังจากนั้นเธอได้มีไปออกรายการทางช่องต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น คาโนโจ โนะ โค่ยบุมิ, แกล เซอเคิล และ มาย บอส มาย ฮีโร่ ถึงแม้ว่าเธอจะออกจากการเป็นนางแบบให้กับทางนิตยสาร "นิโคลา" แล้ว แต่เธอก็ยังไปขึ้นปกให้กับทางนิตยสารเป็นบางครั้งนอกจากนี้กั๊กกี้ยังเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับโฆษณาต่าง ๆ มากมาย ซึ่งโฆษณาที่มีชื่อเสียงที่สุดชิ้นหนึ่งของเธอคือโฆษณา "ป๊อกกี้"เมื่อไม่นานมานี้กั๊กกี้ได้เริ่มต้นอาชีพนักร้องโดยร้องเพลง "เมมโมรี่ส์" (Memories) ซึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง "โด่ยซุรุ มาโดริ" (Koisuru Madori) ที่เธอแสดงนำ อีกทั้งเธอยังได้ออกเพลงชื่อ "แฮฟเวนลี่ เดย์" (Heavenly Days) ซึ่งใช้ประกอบภาพยนตร์เรื่อง "รักเรา...นิรันดร" (Sky of Love) ที่เธอได้แสดงนำเช่นกัน และในปีเดียวกันได้มีการคอนเฟิร์มว่าเธอจะออกอัลบั้มแรกในวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2550 และมีการแสดงเปิดตัวที่ บุโดกัน ซึ่งถือว่าเป็นนักร้องคนที่ 3 ที่ได้แสดงเปิดตัวที่นี่ โดยการออกอัลบั้มครั้งนี้เป็นการออกก่อนซิงเกิลเปิดตัว ซึ่งถือว่าค่อนข้างแตกต่างจากไอดอลคนอื่น ๆ ที่จะออกซิงเกิลเปิดตัวก่อนแล้วจึงออกอัลบั้มเปิดตัวปีพ.ศ. 2550 ถือว่าเป็นปีแห่งความเครียดของเธอเลยทีเดียวเพราะว่าเธอมีงานแสดง 4 งาน คือภาพยนตร์ 1 เรื่องและละคร 3 เรื่อง และการอัดเสียงอัลบั้มเดบิวในปีเดียวกันทั้งหมด จากการโหมงานหนักนี้เองทำให้เธอป่วยจากความเครียดและนอนไม่เพียงพอ[1][2] แต่อาการป่วยทั้งหมดก็ไม่ได้หยุดเธอจากความรับผิดชอบในการทำงานทั้งหมด จากข้อความในบล็อกของเธอในเดือนพฤศจิกายน เธอได้เขียนไว้ว่าหายจากอาการป่วยแล้วและจะปิดบล็อกของเธอหลังจากวันเกิดครบ 20 ปีนอกจากงานถ่ายแบบ งานแสดง และร้องเพลงแล้ว กี๊กกี้ยังเป็นโฮสจักรายการวิทยุช่วงหนึ่งชื่อ "สคูล ออฟ ล็อกส์! เกิร์ล ล็อกส์!" (SCHOOL OF LOCKS!. GIRLS LOCKS!) โดยช่วงนี้ของรายการดังกล่าวจะนำไอดอลที่มีชื่อเสียงอย่างเช่น มากิ โฮริคิตะ, นานะ เออิคุระและ เอริกะ โทดะมาร่วมจัดรายการ โดยผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนไปเรื่อย ๆ กั๊กกี้ได้เปิดตัวในฐานะนักร้องจากการออกอัลบั้มชื่อ "โซระ" (Sora) ในวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2550 ในอัลบั้มนี้ประกอบด้วย 2 เพลงที่เธอได้ร้องก่อนหน้านี้คือ "เมมโมรี่" (Memories)[3] และ "แฮฟเวนลี่ เดย์" (Heavenly Days) และเธอได้มีการแสดงไลฟ์ครั้งแรกที่ นิปปอน บุโดกัน ในวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2550[4] แต่เธอไม่ได้เข้าร่วมร้องเพลงในงาน แดง-ขาว ครั้งที่ 58 (58th Annual Kōhaku Uta Gassen) โดยกั๊กกี้ได้รับเชิญให้เป็นแขกรับเชิญร่วมกับอาโออิ มิยาซากิ และอีก 9 คนที่มีงานในช่วงปีพ.ศ. 2550วันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 กั๊กกี้ได้รับรางวัลนักแสดงหน้าใหม่ในงาน บลู ริบบอน อวอร์ด ครั้งที่ 50 (50th Blue Ribbon Awards) ซึ่งก่อนหน้านี้เธอเคยได้รับรางวัลนักแสดงหน้าใหม่จากสถาบันอื่นมาแล้วถึง 4 ครั้ง จากบทแสดงนำในภาพยนตร์ 3 เรื่อง โค่ยซุรุ มาโดริ, วารุ โบโระ, และ รักเรา...นิรันดร (Sky of Love) ในวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2551 เธอก็ได้รับรางวัล โกลเด้น แอร์โรว์ อวอร์ด ซึ่งรางวัลนี้เป็นรางวัลที่ 6 เธอได้รับจากการแสดงภาพยนตร์ 3 เรื่อง[5]ในปีพ.ศ. 2551 เธอได้ออกซิงเกิลมา 2 ซิงเกิลคือ เมค มาย เดย์ และ อะไค อิโตะเมื่อไม่นานมานี้กรรมการฝ่ายการตลาดของ วอร์นเนอร์มิวสิคสิงคโปร์ ได้ตั้งเป้าไว้ว่าจะดันให้เธอกลายเป็นทาคาโกะ มัตสึคนใหม่[6][7]